تا آخر سپتامبر چند روزی بیش باقی نمانده و ما در حال انتقال از تابستان پر تب و تاب به پاییز عمیق هستیم. پلوتو روی ایستگاه حرکت مستقیم است و سیاستمدارهای دنیا را به التهاب انداخته تا در بازی های قدرتی خود بر اساس اهداف خود دنبال یار و تیم ( مارس در آکواریوس ) بگردند. کایران وارد ماهی شده تا زخم های جمعی باقیمانده از روح واحد ما را باز بینی و هیل کند. آیا این زخم ها که به بدنه بشریت و روح واحد زمین اصابت کرده درمانی هم دارند؟! برای آغاز هویت جدید مان آیا آمادگی رهایی از احساس گناه و مجرم بودن هزاران ساله خود را قادریم زمین بگذاریم تا از عشق به خود دوباره آغاز کنیم؟ آیا عشق به خود را فقط برای خودم می پذیرم یا به هر کسی اجازه میدهم که عشق به خود را تجربه کند حتی اگر در دریافت این عشق به ظاهر سهمی نداشته باشم؟ ویدئوی متفاوت این هفته را در طبیعت ناب ببینید. صدا بخاطر باد و طبیعت و نبودن میکروفون کمی اختلال دارد. اما مطمئنم حس طبیعت زیبا با ماه در تارس آنقدر جذاب هست که جبران می کند.
